Turmac
had in het verleden dochtermaatschappijen waarbij nieuwe merken werden
uitgebracht. Een daarvan was de Unie van tabak- en sigarenfabrieken.
Op 2 februari 1934 werd officieel de Unie van
tabak- en sigarenfabrieken opgericht. Vestigingsplaats was Amsterdam. Deze
fabriek was een dochtermaatschappij van Turmac. Turmac hield zich tot dan toe
bezig met het vervaardigen van sigaretten. Door de oprichting van de Unie werden tabaksverpakkingen en sigaren op de
markt gebracht. Waarschijnlijk met het doel een stukje van die markt te
veroveren. Dat gebeurde niet onder de gevestigde naam Turmac, omdat indien het zou
mislukken de goede naam van Turmac niet in diskrediet gebracht werd.
 |
| Limburger Koerier 27-05-1933 |
Er was een papieren verpakking van 50 gram. In het pakje werd een verzamelplaatje en een bon gestopt. De radio-voetbalplaatjes, met daarop een voetbalsituatie die geraden moest worden werden grif verzameld, er was echter geen speciaal album voor uitgegeven.
De bon was een waardecoupon die verzameld konden worden voor een cadeau uit de geschenkengids.
Naast de papieren verpakking werden blikjes
uitgegeven van 50 gram en een voorraadblik van 250 gram.
Een tweede tabaksmerk was Melior Grandes. Ook hier
in papieren- of blikverpakking.
Alleen in 1933 werden in de krant spaarzaam advertenties
geplaatst. Dat was nog voor de officiële oprichting van de maatschappij. We
mogen aannemen dat het merk kort heeft bestaan, waarschijnlijk doordat het niet
succesvol bleek. Als fabriek werd de naam "Unie voor tabakfabrieken"
gebruikt.
 |
| nieuwe Tilburgse Courant 13-10-1933 |
In het segment sigaren werd het merk Vendelier
geïntroduceerd. De eerste advertenties verschijnen in 1933, de laatste in 1936.
De sigaren werden in blikverpakking of in dun houten doosjes van 10 stuks op de
markt gebracht.
In 1934 kostte de Vendelier sigaar 6 cent, in 1936 nog maar 4
cent. Dat was een zeer concurrerende prijs. Nu werd de fabrieksnaam
“Unie voor sigarenfabrieken” gebruikt.
 |
| links het ondermerk Perfectos - rechts Speciales |
Het heeft echter niet geholpen. Ook hier werd het
geen succes, zodat het merk slechts een paar jaar heeft bestaan. In 1934 werd
tevens het merk UNIVAN gedeponeerd. Hiervan zijn geen producten bekend,
mogelijk is van het merk geen gebruik gemaakt.
Zoals uit voorgaande blijkt is een uitstapje naar
een ander segment niet altijd lonend. De gevestigde merken voor tabak en
sigaren waren onaantastbaar. In het begin van de 50-er jaren heeft Turmac een
nieuwe poging gewaagd met het merk Cento. Ook hier met een verzamelitem, op de
achterzijde werden vlaggen van alle landen afgebeeld. Helaas werd het merk net
als de vorige een fiasco en heeft Turmac zich louter op de sigaretten industrie
geconcentreerd. De van oorsprong fabrikant van Turkse en Macedonische
sigaretten zocht zijn vernieuwing in
Amerikaanse tabakken met nieuwe merken. Daarin is het de jaren daarna succesvol
gebleken.
Zie voor Cento: http://tabakvaria.blogspot.nl/search/label/Cento
In 1946, toen de aanvoer van Nederlands-Indische
tabak nog niet op gang was gekomen heeft de regering een partij
Zuid-Amerikaanse tabak aangekocht.
Deze tabak was van slechte kwaliteit en men is gauw
gestopt met importeren. Enkele fabrieken hebben producten van deze tabak
gemaakt, ook Turmac. Zij bracht een pakje sigaretten onder het label “Fine” op
de markt. In verband met imagoschade heeft men het niet aangedurfd die onder de
vlag van Turmac uit te brengen en werd slim genoeg de oude naam van “Unie van
Tabak- en Sigarenfabrieken” weer van stal gehaald.
 |
| 20 sigaretten uit Zuid-Amerikaanse tabak 40+8 ct |
Bronnen:
- Kranten.kb.nl
- Roelof Veldman: Scriptie Sigarettenfabrikanten en conjunctuur (1985)
- Joop Romkes: Lijst Octrooihouders
- Afbeeldingen en gegevens uit prive-collecties
